سلام دوستان گرامی
بنده دختری ۲۱ ساله هستم و دانشجو. یه مشکلی دارم میخواستم بدونم نظرتون چیه و چه کار کنم. بنده مدت‌هاست احساس میکنم مشکل افسردگی دارم، البته تو زندگی امروزی تقریبا هر کسی یه درصدی افسردگی داره ولی بعضی‌هاخیلی کمه درصدش بعضی‌ها بیشتر.
حداقل دو سالی میشه که به شدت خواب‌های ترسناک میبینم و خواب راحتی ندارم. بیشتر اوقات تو خودمم و خیلی اوقات دوست دارم گریه کنم، اما نمیتونم. به شدت احساس تنهایی میکنم، منظورم این نیست که بخوام با کسی دوست بشم و ...
ولی کلا پدر و مادرم به شدت درگیر کارن و مشغله دارن، من هم فرزند بزرگ خانواده ام و همیشه بیشترین انتظارات از من بوده. خدا رو شکر از نظر مالی مشکلی ندارم و نداریم، وضع خوبی داریم هر چند در دوران کودکی سختی‌هایی کشیدم.
الان به جایی رسیدم که نسبت به اکثر مسائل و اتفاقات بی تفاوتم و برام اهمیتی ندارن، حتی انگیزه م برای درس خوندن هم خیلی کم شده. با اینکه علاقه‌‌‌ای به صحبت‌های زیاد و کلا وارد گفت و گو شدن با افراد رو ندارم اما روابط اجتماعی خوبی دارم و به راحتی اگر بخوام میتونم با افراد ارتباط قوی برقرار کنم.
یه سری ویژگی‌های دیگه‌‌‌ای که دارم که دائما آزارم میدن، ننوشتم چون حق میدم حوصله خوندن نداشته باشین چون خودم حوصله مطالب طولانی رو ندارم.
حالا چکار کنم؟، برم پیش روانشناس؟، فرد مورد اطمینان و با سوادی رو نمیشناسم. در ثانی احساس میکنم در نهایت به من کمکی نخواهند کرد و ترس ارجاع به روانپزشک رو دارم.
ان شاء الله موفق و شاد باشید